Eg trur det kjem sukk frå syrommet...

Eg trur Singeren prøver å seie meg noko. Det er ikkje det at den ikkje har blitt brukt i løpet av dei siste månadane. Sjå berre på dette:

Ganske vellykka hårband

Direkte mislykka nøkkelanheng. Vart uskadeleggjort etter fotograferinga.

Det er nok meir tanken på det han veit kjem til å skje framover som får Singer til å skjelve i pedalen. Eg har nemleg tenkt å gyva laus. Det tidlegare omtalte bryllupet har gått av stabelen. Ein heil sommar full av sol, strand, fiskelykke, ikkje fiskelykke, bading, grilling, lesing, lesing og lesing er overstått. Lista over dei som får bursdagsgåva overraskande seint er etter kvart lang (Bror, bror, grandnevø (latterleg pysjbukse vart riktignok produsert men ikkje overlevert), niese, svigerinne). Eg har også laga eit unntak til prosjektet, det går cirka sånn: 

I periodar med komplett kaotisk timeplan og høg puls er det, dersom godkjent av kontrollinstansen, lov å gi vekk bøker eller blomar. Eller Nano-lego.

Kontrollinstansen er min mann. Han nikkar samtykkande når tida ikkje strekk til. Unntaket kjennes LITT ut som eit nederlag, men eg vel å sjå på det som ein overgongsfase. No er eg nemleg klar for å komme heilt fullstendig ajour. I løpet av helga skal eg lage gåva til mamma, ho har bursdag på tysdag. Og har vore så grei å gå ifrå sitt opprinnelege ønske, ytra i januar: "Å, eg gler meg til å få bursdagspresangen min! Eg ønskjer meg ein drakt!". Realitetsorientert ytring i august: "Hadde vore kjekt med ei sånn mappa eg kan ha strikkepinnane mine i!" Snille, gode mamma: Du skal få verdas finaste strikkepinnemappe!!!